Tarta-sernik

Czas przygotowania: 60 min

Przepis na: Tarta-sernik

Blog wygląda na opuszczony przez właścicieli. Ale nie, żyjemy. Tyle, że praca i jakieś nagłe przeziębienie zbierają żniwa :) Dzisiaj jednak była chwila czasu, więc propozycja na ten dzień to tarta, która jednocześnie jest sernikiem.

Historia tej tarty jest krótka. Pół kilograma sera białego zalegało w lodówce, a już mam go dość na kanapkach. I tak postanowiłam zrobić sernik na kruchym spodzie. A co, jak nie tarta, nadaje się do tego najlepiej?

Te pół kilograma okazało się jednak lekkim nadmiarem, więc nadwyżkę masy serowej wlałam do foremki takiej o mniej więcej 12 cm średnicy i wyszedł maleńki serniczek, który jakoś dziwnie zdążył wyjść z kuchni, zanim zrobiliśmy zdjęcia ;) No, ale do rzeczy.

Zaczynam od zalania rodzynek ciepłą wodą – niech sobie pęcznieją.

Zimne masło kroję na kawałki. Zagniatam je z mąką, cukrem pudrem i solą. Nie mam cierpliwości do chłodzenia i wałkowania ciasta, więc szybciutko wyklejam w miarę jednolita warstwą formę do tarty (moja ma około 30 cm średnicy). Nastawiam piekarnik na 220 st. C i podpiekam ciasto około 15 minut. Jeśli zarumieni się wcześniej, to je wyciągnijcie przed czasem. Dzisiaj nie zwróciłam uwagi, a piekarnik krzywo w dalszym ciągu mi piecze, więc w efekcie z jednej strony tarta zrobiła się nieco zbyt brązowa. Ale uspokajam – w smaku boska i tak.

Kiedy ciasto się piecze, robię masę serową. Można oczywiście ser mielić na maszynce do mięsa, ale jeśli macie do dyspozycji dobry blender, nie ma się co pieścić z tym serem, tylko wrzucić go od razu do blendera. Kiedy już jest ładnie roztarty, dodaję jaja i dalej ucieram. Następnie śmietana, cukier, aromat waniliowy. Kiedy już mam gładką masę, dodaję odcedzone rodzynki kandyzowaną skórkę pomarańczową.

Ciasto powinno już być upieczone, więc wyciągam je i zmniejszam temperaturę w piekarniku na 170 st. C. Wylewam masę na ciasto i piekę około 25-30 minut. Jeśli korzystacie z większej o parę centymetrów formy, to zarówno ilość ciasta, jak i masy powinna być ok. W takiej formie jak moja, zapewne trochę masy zostanie, ale jak wspominałam, zawsze można upiec mini sernik. Na pewno mąż lub dzieciaki się ucieszą i zdążą spałaszować pyszności, nim tarta wystygnie.

No i to w zasadzie byłoby na tyle. Pozostaje mi życzyć Wam smacznego!